
Atrakcyjność projektu modułowej biżuterii leży w możliwościach prostej kombinacji elementów z dwóch rodzajów materiałów: szkła i silikonu. Do łączenia wykorzystuje się neodymowe magnesy. Ten sposób daje wystarczająco mocne wiązanie modułów, a jednocześnie pozwala użytkownikowi łatwo zmieniać formę biżuterii. Dzięki temu może powstać 20 kompozycji – od naszyjników począwszy, na broszkach skończywszy. Autorka, pracując nad projektem, przeprowadziła studium użytych materiałów. Częścią pracy jest broszura pokazująca możliwości komponowania elementów.