Projekt jest przede wszystkim próbą eksperymentowania z materiałami i technologiami (magnez czy druk 3D proszkowy), które do tej pory nie były wykorzystywane do budowy skrzypiec. Instrument ma wszystkie najważniejsze proporcje klasycznych skrzypiec, umożliwiając tym samym grę na nim wszystkim skrzypkom, nie wymagając specjalnego przystosowania. Najistotniejsze zmiany pojawiły się jednak w samej konstrukcji, chociażby w długości elementu będącego „ramką” naciągającą struny. Ponadto ażurowa konstrukcja nie tylko pozwala na rozchodzenie się dźwięku w każdym kierunku, ale także redukuje masę instrumentu. Dzięki temu mieści się on w granicach wagi klasycznych skrzypiec, co jest bardzo istotne dla komfortu gry.