Praca eksplorująca historyczne wzory w ewolucji pisma i czcionek drukarskich. Składa się z czterech części: Ceralis, Atoli, Psyche i Geller, odnoszących się do różnych okresów rozwoju typografii. Autorka pracy prześledziła zmiany w tej dziedzinie, wychodząc od kaligrafii wczesnorenesansowej, z której później wykształciły się Wenecjanki, przez kroje typu „Old Style” do wczesnych krojów gazetowych. Zmierzyła się także z problemami projektowymi dotyczącymi przełożenia kaligrafii na font (komputerowy nośnik pisma), technicznymi zagadnieniami związanymi z krojami do składu książkowego i tymi związanymi z krojami gazetowymi. Kursywa (Ceralis) zachowuje nawiązania do kaligraficznych inspiracji, zaś kolejne trzy rodziny krojów nawiązują do czcionek drukarskich, przez co prezentują bardziej typograficzne zalety.