Projekt odwołuje się do tradycji czczenia pamięci o zmarłych. Odrzuca jednak estetykę kiczu i związane z nią nieograniczone zastosowanie tworzyw sztucznych. Kluczową rolę odrywają w nim emocje i potrzeba zachowania godnej formy obrządku. Równie istotne są kwestie związane z ograniczeniem odpadów. Autorka proponuje zestaw, w którego skład wchodzą: pakiet arkuszy do spalania, czarkę pamięci ze zbiornikiem na popiół, wazon na kwiaty cięte oraz donicę z terakotowym wkładem nawadniającym. Wszystkie elementy zostały wykonane z materiałów pochodzenia naturalnego. Umowną „świecą” w tym zestawie jest pokryty woskiem pszczelim arkusz papieru, który płonie przez kilka minut. Na arkuszu można zapisać symboliczną wiadomość do zmarłego.