2012
autor
Mateusz Przybysz (PL)
tytuł
Elementy małej architektury z łatwo dostępnych odpadów przemysłowych i rolniczych. Eksperyment.
dyplom
licencjacki
e-mail
uczelnia
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
promotor
Wojciech Małolepszy
Słoma to niezwykle pożyteczny surowiec naturalny, którego krajowe zasoby nie są w pełni wykorzystywane – nadprodukcja sięga 8–13 mln ton rocznie. Stosowany jest w rolnictwie (pasze, ściółki), budownictwie (strzechy, materiały izolacyjne), a nawet do produkcji biopaliw. Obok tych bardzo praktycznych zastosowań słoma ciągle jeszcze miewa zastosowania nieco mniej utylitarne – służy do rękodzielniczego wyrobu różnego rodzaju ozdób, np. choinkowych. Właśnie gdzieś na styku funkcji praktycznych i estetycznych można by zlokalizować przedstawiany projekt prostych słomianych siedzisk przeznaczonych do przestrzeni publicznych. Dwa sześciościenne moduły mogą funkcjonować osobno, jako stołki różnej wielkości. Dzięki jednolitemu pofałdowaniu wierzchniej strony można je także stabilnie składać jeden na drugim. Odwrócony mniejszy moduł służy w takim układzie za oparcie. Owalne otwory w bocznych ściankach ułatwiają przenoszenie. Projektant założył ciekawą metodę produkcji: w formach, do których słoma byłaby od wewnątrz dociskana pneumatycznie przez nadmuchiwany rdzeń. Proponowane spoiwo – klej mocznikowy – umożliwia spalanie lub kompostowanie cienkościennych modułów po sezonie użytkowania. Wydaje się, że wszystkie decyzje autora dotyczące kolejno: wyboru materiału, jego formowania, spajania, krótkiego, bo w sumie jednosezonowego życia produktu i w końcu naturalnego sposobu utylizacji mają przybliżać użytkowników do natury.