Każdy projektant może stanąć przed pytaniem, na ile jego dzieło ma być doskonałe pod względem graficznym, a na ile powinno odpowiadać na oczekiwania i potrzeby grupy docelowej. Lucia Blanáriková zaczęła pracę nad dyplomem, zadając sobie to pytanie. Osoby upośledzone umysłowo rzadko są brane przez projektantów pod uwagę jako odbiorcy, nie należą też zazwyczaj do miłośników dizajnu. Projekt dla nich jest zawsze dużym wyzwaniem. Dla grupy, z którą współpracowała autorka, gotowanie było częścią terapii. Ostateczny efekt poprzedziły badania i testowanie na poszczególnych etapach pracy. Blanáriková była nie tylko obserwatorem, lecz także stała się częścią zespołu terapeutycznego. Była to dla niej nauka, jak powściągnąć własne ego i zaprojektować coś, co służy innym. Uniknęła w ten sposób często powtarzanych błędów i skupiła się wyłącznie na istocie zagadnienia. Każdy przepis w powstałej książce kucharskiej ma swój kod kolorystyczny, ilustracje pokazują krok po kroku proces przygotowania dania, a całość dopełnia czytelna typografia. Potrawy podzielone są na pory dnia. Powtarzanie informacji (ilustracja plus tekst) oraz jej jednoznaczność (jedna faza gotowania na stronę) pomaga osobom z lekkim upośledzeniem upewniać się co do właściwego postępowania.