Projekt jest eksperymentem badającym możliwości technologii uczenia maszynowego w zakresie generowania nowych wzorów, które powstają na bazie prawdziwych motywów z kolekcji XVIII-wiecznych tkanin kościelnych z Brna. Na podstawie tych motywów sieć neuronowa generuje gamę możliwości, dążąc do stworzenia najbardziej wiarygodnych imitacji oryginalnych wzorów poprzez kolejne iteracje. Wytworzone wzory są wyświetlane na ekranie jako sekwencja z płynną transformacją motywów. Są również wyhaftowane na płótnie, przez co symbolicznie łączą rzeczywistość materialną i wirtualną. Przygotowanie zestawu danych jest elementem autorskim, który ma zasadniczy wpływ na kształt efektu końcowego. Praca podkreśla znaczenie ludzkich decyzji stojących za tylko pozornie w pełni zautomatyzowanym procesem.