Jednoelementowy krój pisma Babeta jest charakterystyczny głównie ze względu na różnorodność wersalików, które dają początek czterem jego odmianom. Odmianę podstawową cechują proste kształty nawiązujące do pisma szkolnego. Kolejna ma bardziej skomplikowaną konstrukcję, wychodzi poza linię bazową, przez co wydaje się dynamiczniejsza. Odmiana „pisana patykiem” została stworzona dla wielkich liter, a czwarta o najszerszym polu znaku, powstała z charakterystycznymi zawijasami. Minuskuły zostały zaprojektowane tak, aby mogły być łączone z wersalikami ze wszystkich czterech odmian. Jego uniwersalność wiąże się też z faktem, że został wyposażony w znaki diakrytyczne charakterystyczne dla alfabetu łacińskiego i jest uzupełniony zestawem znaków specjalnych, m.in. walut, strzałek, ligatur oraz alternatywy, które są konstruktywną odpowiedzią na grzech pierworodny „pisanek” w postaci niejasnych połączeń i zakończeń znaków.