Projekt podejmuje problematykę ergonomiczności przedmiotów codziennego użytku.
Powstała kolekcja obiektów, które minimalizują potrzebę użycia siły jak chociażby przy otwarciu słoika czy też ułatwiają przeprowadzenie wymagających precyzji czynności jak zapinanie guzików. Autorka stara się również kamuflować ich przeznaczenie: przeprojektowuje istniejące przedmioty tak, by pełniły założone funkcje pomocy. Do ich stworzenia użyto ceramiki oraz drewna bukowego. Zastosowanie tych popularnych materiałów pozwala obiektom na wtopienie się w domowe otoczenie, a także zmienia doświadczenia użytkownika w kontakcie z drobnymi domowymi przedmiotami, które najczęściej są wykonane z plastiku, przywodzącego skojarzenia z akcesoriami medycznymi. Drewno i ceramika mają wzbudzać pozytywne odczucia związane z korzystaniem z pomocy.
Powstała kolekcja obiektów, które minimalizują potrzebę użycia siły jak chociażby przy otwarciu słoika czy też ułatwiają przeprowadzenie wymagających precyzji czynności jak zapinanie guzików. Autorka stara się również kamuflować ich przeznaczenie: przeprojektowuje istniejące przedmioty tak, by pełniły założone funkcje pomocy. Do ich stworzenia użyto ceramiki oraz drewna bukowego. Zastosowanie tych popularnych materiałów pozwala obiektom na wtopienie się w domowe otoczenie, a także zmienia doświadczenia użytkownika w kontakcie z drobnymi domowymi przedmiotami, które najczęściej są wykonane z plastiku, przywodzącego skojarzenia z akcesoriami medycznymi. Drewno i ceramika mają wzbudzać pozytywne odczucia związane z korzystaniem z pomocy.