Praca opiera się na serii wydrukowanych drukarką 3D obiektów oraz eksperymentalnych fontach. Bazą jest 26 liter alfabetu łacińskiego, które nie zmieniły się właściwie od 2000 lat. Ich wizualne odwzorowanie oddaje 9 głównych obiektów. Stworzony na tej podstawie zestaw glifów pozwolił poszerzyć eksperymentalny krój pisma o 178 dodatkowych znaków, pochodzących ze zmieniających się punktów widzenia przestrzennych obiektów. W ten sposób powstały alternatywne znaki literowe. Celem projektu jest pokazanie konieczności użycia znaków graficznych, ale i podkreślenie względności współczesnych form literowych. A jego nieprzypadkowo wybrana nazwa – Babel – w symboliczny sposób nawiązuje do procesu: wizualnego demontażu i rekonstrukcji, spontanicznego formowania znaków bez ich językowego osadzenia, a także architektonicznego wygląd liter-konstrukcji, kojarzących się z klockami komunikacji. Krój pisma i modele 3D są dostępne za darmo do użytku osobistego oraz komercyjnego.