Przedmiotem pracy są zasady działania sklepu z dizajnem. Sklep o nazwie 220 nie ma określonego miejsca i może się pojawiać dosłownie wszędzie (pop‑up‑shop). Ta elastyczna, efemeryczna koncepcja ma praktyczne zastosowanie, gdy chcemy sprzedawać produkty w trakcie festiwalu, przy okazji otwarcia wystawy, konferencji itp. Sklep identyfikowany jest poprzez tymczasowe linearne rysunki tworzące, jak to określa autorka, „złudzenie przestrzeni”. W opisie pracy Chmelíčková dopuszcza wykonanie ich za pomocą taśmy, kredy, pisaka lub przy użyciu techniki cyfrowej (ploter). Jak zauważa, użycie taśmy daje np. możliwość bardzo szybkiego demontażu „wystroju” sklepu bez pozostawienia znaczących śladów. Identyfikacji towarzyszą drobne druki i gadżety (wizytówka, koszulka, plakat itp.).