Książka Stanisława Lema Doskonała próżnia to zbiór 15 recenzji nieistniejących książek, które w rzeczywistości są zakamuflowanymi esejami ujawniającymi bardzo szeroki obszar zainteresowań (sztuka, filozofia, nauka) i erudycję pisarza. Autorka postanowiła podjąć tę literacką grę, projektując do każdej fikcyjnej książki okładkę. Podążając za Lemowskim pomysłem, żartobliwie posłużyła się typowymi dla rynku wydawniczego nieco konformistycznymi schematami wizualnymi. Druga część pracy to ten właściwy i poważniej potraktowany projekt książki Doskonała próżnia z, wydaje się, typową dla książek Lema okładką (nie wiemy, czy jest to efekt zamierzony). Środek wypełniają ilustracje w formie wycinków z gazet i kolorowych dzienników.