Elektor to eksperymentalne narzędzie w formie fontu. Jego podstawą są różnorodne ilustracje układów cyfrowych, pozyskane z magazynów hobbystycznych z lat 70., 80. i 90. Autorka porównuje je do pewnego rodzaju języka, objaśniającego działanie wnętrz urządzeń. Z dzisiejszej perspektywy są to abstrakcyjne kompozycje, traktowane jako niezrozumiałe dla większości – postęp technologiczny sprawił, że stały się częścią śmieci w cyfrowych archiwach. Rezultatem tej analizy jest zestaw znaków składający się z pikseli, odpowiadający klawiszom na klawiaturze. Projekt znajduje praktyczne zastosowanie m.in. jako system znaków do tworzenia wzorów. Autorka stworzyła również drukowany próbnik fontu oraz dwa plakaty.