Jest to eksperyment, w którym łączą się aspekty badawcze, projektowe i artystyczne. Projekt nie jest rozwiązaniem medycznym, ale ma na celu wspieranie funkcjonowania osób wrażliwych, a w szczególności mierzących się z zaburzeniami lękowymi. Na podstawie serii wywiadów z osobami żyjącymi z tym problemem powstały: płaszcz otulający, komforter i (o)tulak. Pierwszy z nich odwołuje się do pozytywnego wpływu przytulania, które wspiera budowanie poczucia bezpieczeństwa. Drugi przedmiot zwraca uwagę na rolę oddechu w radzeniu sobie z atakami paniki. Jego kształt dopasowuje się do dłoni, działając uspokajająco. Trzeci obiekt ma być przestrzenią do regeneracji i wyciszenia. Zastosowane w prototypach materiały – drewno, bawełna, len i wełna – wywołują skojarzenia z naturą i pozytywnie angażują zmysły.