Temat został sformułowany abstrakcyjnie: stworzony przedmiot miał sprzyjać interakcji użytkownika z otoczeniem i dodatkowo spełniać funkcję komunikacyjną w wybranym miejscu, a także miał być wytrzymały i odporny na warunki atmosferyczne, niezawodny i prosty w wykonaniu. Autorka zdecydowała się na użycie lekkiego betonu, pozwalającego na formowanie małych obiektów, a po przeprowadzonych eksperymentach wykorzystała go do skonstruowania kostki, w którą wbudowała kulę. Na jej powierzchni umieściła niewielkie lusterko. Konstrukcja pozwala na obrót kuli o 180 stopni. Odbite zwierciadłem światło dzienne może być kierowane na wybrane elementy w przestrzeni miejskiej. W ten sposób można wskazać miejsca, na które zazwyczaj nie zwraca się uwagi, wydobywać z „cienia” zapomniane detale architektoniczne czy uzupełnić wizualnie współczesną architekturę. Wyróżnianie elementów z tła może być również wykorzystane w tak popularnych dzisiaj grach miejskich.